Şeytanla kabak ekenin

Bugün günler, aylar öncesi tuttuğum kimi okuma notlarımı tekrar edince, bir kısmını daha paylaşmak istedim. Her cümlesi ayrı bir ders içeriyor.

Hiçbir insan, dört dörtlük değilmiş. Balıktan başkası suya doyarmış ama içimizdeki kimi doyumsuzlar şükretmekten uzak yaşarmış. Masumun, çaresizin halini ve hatırını sormayan akıl sahibinin, her elbisesi, her şalı ipekten de olsa, hırsından ve ayıplarından temizlenemezmiş. Bu nedenle şer, şeytan, şımarık ve şarlatanların ne önüne geçilir ne de arkasından gidilirmiş. Nitekim, önünden gidersen ısırır; arkasından gidersen tepermiş. Pek tabi, en doğrusu usulüne ve anladığına uygun, zamanında dizginleri toplamak lazımmış.

Dostun ışığı, hem önümüzde hem de arkamızda olursa, yolumuz aydınlığa kavuşurmuş. Şer ve şeytanlarda böyle bir ışık bulunmazmış. Bunlarda bulunan benlik, bizlik ve şahsi menfaatleşme hırsı kurulacak dostluklara engel olurmuş. Halbuki kimse kimsenin rızkını elinden almıyor; zira unutulmamalı ki Allah, rızk verenlerin en hayırlısıdır (Hac 58).

İyi, güzel ve doğru davranışa sahip olmak, ancak gönül temizliği ile mümkünmüş. Bu nedenle, Cenab-ı Hak bir insanın önce işine, muradına, kalbine, gönlüne, düşüncesine bakarmış. Hayır ve şerri yaratan Allah, hayır ve şer torbasını buna göre boynuna takarmış. Yaramaz insanlar, belayı davetten, ne usanır ne de arlanırmış. Allah rahmetini dilediğine tahsis edermiş (Bakara 105).

Köpek kemiğe, sülük kana aşıkmış. Bunun için, şerlerin ve seviyesizlerin sevgisi, ayının sevgisine benzermiş. Yani sevgisi kin, kini sevgi. Yani terbiyesizin, şeker kamışını yiyenin, zehir midesine oturur, sapı da elinde kalırmış.

Cenab-ı Hak hiç kimsenin yolunu, yolsuza düşürmesin. Her daim akıllı, faydalı, verimli düşünmekte; faydalı ilimlerle meşgul olmakta sayısız faydalar varmış.

Son söz; şeytanla kabak ekenin, kabağı başında patlarmış.