Osmanlı İmparatorlarından Yavuz Sultan Selim'in devlet adamlığı kişiliğinin yanı sıra, onun iç dünyasını ve inanç dünyasını yansıtan çok güzel beyitleri de varmış. Bunlardan çok anlamlı bulduğum üçünü aşağıda sunuyorum:
Kimsesiz kimse yok, herkesin var kimsesi
Kimsesiz kaldım, yetiş, ey kimsesizler kimsesi!
Düşenin dostu olmaz demişler, düşte görürsün,
Sen o zaman dostları, düşte görürsün.
Padişah-ı alem olmak bir kuru kavga imiş
Bir veliye bende olmak cümleden ala imiş.
(Yavuz Sultan Selim)
Alıntı: Cevdet Kılıç (Yay.). Felse diyarından hikmet yurduna Bilgelik Hikayeleri. İstanbul: İnsan Yayınları, 2008, s. 335.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder